7'den 70'e derler ya işte tam da öyle bir kitle vardı. 68 kuşağı oradaydı ve yanlarında 98 kuşağı çocukları, kimi belki de torunuyla...
Ian Gillian'ın sesi elbete eskisi gibi değil ancak yaşı 64 ve 14 baba Deep Purple parçası söyledi. Bu noktada size Gillian'ın ne kadar büyük bir vokal olduğuna dair iki örnek vereyim. Bruce Dickinson ve Eric Adams, her ikisi de yüksek oktavlı sese sahip ve "perfect vocal" diye adlandırılan vokaller. Biri Iron Maiden'ın diğeri Manowar'un vokali. Dickinson'a kimi örnek aldığı sorulduğunda hiç düşünmeden verdiği yanıt; Ian Gillian oluyor. Adams ise gençliğinde konser konser Gillian'ı takip ettiğini söylüyor. Yani o sadece bir rock efsanesi değil kendinden sonraki "efsane"lere de idol olmuş bir isim...
Öte yandan Steve Morse da sololoruyla herkesi kendisine hayran bıraktı. Ve bütün grup elemanlarının yüzü gülüyordu bu da seyirciyle müthiş bir sinerji oluşmasını sağladı.
Şehir Montrö değildi mekan da Cenevre gölünün kıyısı değildi.. Şehir İstanbul mekan ise iki kıtayı birbirine bağlayan boğazdı ve yananlarsa bizlerdik.
Bu sefer “smoke on the water” değil, “smoke on the bosphorus”tu…
ve ben o an gökyüzündeydim
aşşağıda ise "higway star" çalıyordu..
